Bilemedik kıymetini, yürümeye hasret kaldık
Yağmurlarda ıslanırdık, şimdi camdan bakar olduk...
Çarşı pazar zor gelirdi, tezgahları da unuttuk,
Yıkılmazdık kolay kolay, gölgemizden korkar olduk...
Demlenirken çaylarımız, kokusuyla mest olurduk
Uçuyorken bulutlarda, hayal bile kurmaz olduk...
Anahtarsız kapılara istemeden kilit vurduk,
Ne güzeldi muhabbetler, bir selamdan korkar olduk...
Bu günleri atlatınca, öne çıksın o sevgiler
O lüzumsuz kırgınlıklar ne kadar da boşmuş meğer...
Ahireti unutmadan bu dünyayı yaşayalım
Sahtekarlar geri dursun müspet ilme sarılalım...