KİM DAHA GÜÇLÜYSE HER ODUR HAKLI.
İNANMAYAN DİNLESİN BU MASALI.
Ormanda sabah, pınarın su sesiyle, kuşların cıvıltısıyla uyanıyor. Su sesinin güzelliğine, duruluğuna dayanamayan bir kuzu, annesine haber vermeden, pınarın kıyısına gider. Annesinden edindiği tedirginlikle, güneş ışınlarının dans ettiği bir birikintiden su içmeye koyulur.
Tam o sırada...
Biraz yukarıda...
Akşamdan kalma bir kurt, aç karnını su ile kandırmaya gelir. Bir de ne görsün! Hemen aşağıda yalnız başına bir kuzu, suyun tadına bakmakta.
Aç kurdun ağızı sulanmış...
- Vay, demiş, öfkeyle, sen kim oluyorsun da benim suyumu kirletiyorsun. Şimdi sorarım ben sana...
- Aman efendim, demiş, kuzu. Kızmayın ama, bakın ben sizden aşağıdayım, nasıl olurda kirletirim suyunuzu.
- Onu bunu bilmem, demiş kurt. Bulandırıyorsun işte. Hem dahası var hımbıl, sen bana küfretmişsin geçen yıl...
- Sayın kurt hazretleri, ben henüz altı aylık bir kuzuyum, anamın yavrusuyum, ben size nasıl küfredeyim, efendim.
- Çok konuşuyorsun bunu bilmiş ol. Peki, senin deden benim dedeme kurt köpeği ile saldırmış. Dedem zor kurtarmış paçasını...
- Vallahi, hiç haberim yok, inanın bana. Sonra biz köpekten de korkarız, bilirsiniz ya.
KİM Kİ BÜYÜTÜR YÜREĞİNDE KİN ve ÖFKEYİ, GÜN GELİR BOĞULUR O DA KİN ve ÖFKENİN İÇİNDE, SEVGİ BÜYÜMEZ Kİ ONUN YÜREĞİNDE.
Kurt bakar ki, ne söylese olmuyor bahanesi, güçlü ya son sözünü sorar kuzuya Güçlüsünüz benden kurt hazretleri, beni yiyeceksiniz belli, ama sizden de güçlü olan var bu ormanda...
Bir pençede devirir kuzuyu kurt, yumulur taze ete. İyi de, et kokusu bu, yayılır ormana, kabartır iştah. Hemen yakında bir kara ayı, sen misin der demez atılır kurdun üstüne, bir pençede savurur kurdu dereye.
DERS: Hayvan yasası bu.
Kim güçlüyse yer güçsüzü.
Kapitalizm de böyle, hayvan
yasası gibi işte...
