Sorusunu dünyada insanlık bilinçli ve ya bilinçsiz bir şeklide zihinlerde sorma ihtiyacı duyar ve hep mutlu olması için dualar eder, hep mutlu olduğu yere doğru koşar, mutluluğu hep bir yerde arma ihtiyacı duyar.
Harbinden bu mutluluk nereye saklanmış olabilir ki, saklanmış mı ki bulamıyoruz?
Mesele şu ki mutluluk asla saklı değil ve saklanmadı, tam göz önünde ve şimdi burada. Mutluluk açıkta ve yaşamın ta içinde akıp giderken, zihnimizdeki kaos ve karmaşalardan, bazen ihtiyacımız olmayan düşüncelerin gölgelerinden, yargılardan mutluluğu görmezden geliyor ve zihnimizin aldatmacasına kanabiliyor ve mutluğu birinde ve ya bir yerde arma ihtiyacı duyulabiliyoruz. Beklentileri ile mutsuzluk deneyimliyoruz.
Ünlü düşünürlerin, yazarların, sanatçıların ortak bir fikri var bununla ilgili,
MUTLULUK KENDİNLE OLAN İLETİŞİMİNDİR!
İşte bu iletişim güçlü ve sonsuz güven içerdiğinde, yaşamımızın her bir alnına mutluluk akıp gelmeye başlıyor.
Hep mutlu mu olacağız? Hayır hiç öyle bir şey söylemedim. Ancak formülü bulabilmemizin tek yolu kendimiz olabilme ve kendimize nasıl davrandığımızla ilgilidir.
Kendime değer vermenin, yaşamsal değerlerimin, önceliklerimin - değerli ve öncelik olduğun bildiğim an sadece mutlu değil tatmin olduğumuzu anlarız ve yaşarız.
Kendim olma mutluğu bencillik değil ben olmaktır.
Yaşamın iniş çıkışları ile peşine mutluluk ve tatminlerinde beraberinde getiren bir oyun alanı olduğunu hatırlatmak isterim . Yaşamda her şeyi çok üstüne almak, beklentide olmak, hayatında olan güzellikleri görmezden gelmek, yetinememe ve tatminsizlik, hayal kırıklığından başka bir şey getirmez.
Eğer mutlu olmak istemiyorsan sana önerim: Her kesten ve her şeyden beklenti içinde yaşa, şikayet et, kendi önceliklerinden önce başkalarının önceliklerine önem ver, her şey sana söyleniyormuş, yapılıyormuş gibi üstüne alın.
Hep pozitif mi olalım,
Hep pozitif olmaya çalıştıkça içimizde negatiflik büyütmüş oluruz. Her ikisini deneyimlemeye izin vermek ise psikolojimizi, fizyolojimizi ve yaşamını dengede tutmasına yardımcı olur böylece mutlu olmanın ve tatmin olmanın kapıları aralanmaya başlıyor. Çünkü biz bir insanız. Her iki yönümüzü ve özelliklerimizi kabul ve yaşamın akışına bırakmamız önemli.
Ağlama ve ya üzülme - Gülmeye ve sevinmeye izin vermek her zaman psikolojik sağlıklı sonuçlar göstermekte. Devamlı aynı duygunun durumun içinde kalamayız zaten. O an orada bedeninde hissettiğin duygulara sadece izin vermek. Mutluluğa izin verdiğimiz gibi Mutsuzluğumuzda izin verdiğimizde duygusal, yaşamsal, mental dengeli ve sağlıklı ancak yaşama fırsatımız olur.
Mutlu olmanın formülerinden bir tanesinde kurban rolüne grimden, bunun neticesinde oluşabilecek özgüven kaybını kendine yaşatmadan, şikâyete değil çözüme bakabilmektir.
Maalesef ki Dünyada ve toplumlar içerisinde insanlığın mutlu olamayışının en büyük sebebi Sevginin ve gerçek samimiyetin ve de şefkatin ne olduğunu bilememesinden kaynaklamakta.
Bu sebeple aile bağları, çocuklarımızla ilişkiler, anne baba ile ilişkiler, sosyal çevremizdeki tüm ilişki modelleri yapay ve baskıcı olabiliyor.
Mutluluğun bir diğer adı koşulsuzluk olabilir mi?
Evet olabilir! Koşulsuz mutluğun ve aynı zamanda mutluluk ve tatminin döndüğü noktadan o anın ölümsüzleştiren bir eylem ve ya bir davranıştır. Koşulsuz verilen ilgi, sevgi, alınan maddi bir hediye, yapılan bir sürpriz küçük ve ya büyük fark etmez ve şart değil. Sevdiğin ve ya bildiğin yaşlı bir kadına dondurma almak gibi, onu mutlu ederken kendinin mutlu olması gibi. Eşine ve ya sevgiline içten gelerek onu mutlu edeceğini bilerek, kendinin de bu mutluluk tablosunun içinde tatmin olacağını bilerek çiçek almak gibi. Yanağına bir öpücük kondurmak gibi, seni seviyorum demek gibi, sarılmak gibi. Bir çocuğun senin gözlerinin içine bakarak iyi ki varsın demesi gibi. Dua ederken, kitap okurken, şarkı söylerken, sevdiğin bir şeyleri yaparken, mutluluk kendiliğinden gelir ve paylaşılır.
Benim işim olursa, başarılı olursam, karayerim olursa, benim param olursa, benim evim olursa, benim eşim olursa, benim çocuğum olursa, benim arabam olursa, benim yazlığım olursa, benim arsam olursa, benim oyum ve ya şuyum olursa ile mutlu olanı hiç görmedim. Olduğunda daimi mutlu olduğunu görmedi.
Limon ağacının altında elma beklemeye benzer bu…..
Elde edilen mal varlığı ve sahip oluğun hiçbir şey hiç kimse beni mutlu etme gücü yoktur. Onlar yaşamsal temel istek arzu ve ihtiyaçlardan başka bir şey değil. Mutluluk manevi değerdir, maddi değil.
Tüm yukarıda saydığım şeyler sahip isen anacak mutsuz isen nedeni senin kendinin dışında bir yerde mutluluk ve tatmin arama peşinde olmaktan kaynaklı olduğunu söyleyebilirim.
Dost acı söyler ancak gereceği söyler: Her şeyin var ancak fiziksel rahatsızın ve ilaç içiyorsun, kilo alıyorsun, saçların dökülüyor, doktorların eline düşümmüşsün, çaresizisin, birlerinden imdat bekliyorsun. Ya da kaygı ve ya korku içeren hastalıklı zihnine söz geçiremiyorsun. Başın, belin ağrıyor, nefes darlığı yaşıyorsun. Tüm sayılanlar senin ne kadar tatminsiz ve mutsuz yaşam yaşadığının göstergesinden bir tanesidir.
Günümüz insanlığının %99 bu şekilde yaşamakta, ilaç eşittir mutsuzluk ve tatminsizlik. Mutsuzlukla nasıl başa çıkacağımız ile ilgileniyorum diyorsan önce kendine tatmin ve mutluluk verecek şeyleri keşfetmen gerekebilir. Bu kulağa bencilce geliyor olsa da, tek bir şey biliyorum insan doğası gereği kendini tatmin edecek ve mutlu edecek şeyleri yaptığında ve olması gerektiği gibi kişi olduğunda mutlu ve tatmin olabilir ve edebilir.
Seviyorum diye mutsuz ilişki içinde durmak zorunda değilsin, değerlerin sırlamasında yer almıyorsa, hasta ve zorlanmış mutsuz ve öfkeli bir yaşam sürmek zorunda kalabilirsin.
İster insani İlişkilerin içerisinde ve ya yaşamının tüm alanları içeresinde kendine karşı olan iletişimin zarafet ve saygından doğacak, içsel mutluluğun ve tatminin getirisi çok daha mükemmel olanla gelir.
Mutluluk ve tatmin öz varlığının değeridir, bu sebeple onu dışarıda değil kendi içinde, potansiyelindeki kendine karşı olan zarafet, sevgi şefkat ortaya çıkarabiliriz.
Önce kendimizi mutlu etmeni dileği ile.
