Genç damat adayı, kızın ailesinin verdiği bir toplantıya gidiyordu. Kendisine moral vermesi için arkadaşını da beraberinde götürdü. Kızın babası, damat adayına sordu:
“Duyduğumuza göre konfeksiyon işiyle uğraşıyormuşsunuz?”
“Eh, çok ufak çapta.”
Arkadaşı, elini damat adayının sırtına vurdu.
“Çok mahcuptur efendim, çok mahcup. 27 dükkânı var ve yenileri yapılmak üzere, hâlâ ufak çapta diyor.”
Kızın babası gülümsedi ve sordu:
“Bir de katınız varmış?”
“Eh, bir iki odalık ufak bir daire.”
Arkadaşı yine atıldı:
“Şehrin merkezinde ev gibi gökdeleni var, ne ufacık dairesi.”
Baba, sormaya devam etti:
“Ve galiba bir de arabanız varmış?”
“Şöyle ufacık bir şey.”
Arkadaşı atıldı:
“Ne ufacığı birader. Bu kadar çekingen, mahcup, mütevazı olunur. Rolls Roys’u var ve yalnız işe gidip gelirken. Diğerlerini sormayın.”
O sırada genç damat adayı hafifçe öksürdü.
Meraklı baba sordu:
“Azıcık üşütmüşsünüz galiba?”
“Evet, azıcık.”
Arkadaşı bağırdı:
“Ne üşütmesi efendim, veremi var, veremi…”