Oltaya takılan balık gibi çırpınıyor insanlar…
Çaresiz…
Benliklerini saran kötülüklerden, sıkıntılarından, acılardan, ölümlerden kaçmak, kurtulmak için.
Çırpınıp duruyorlar.
Yüreğim yanıyor.
X X X
Ne korkunç yıllar…
Bıraktığı anılar, acılar ne derin…
Ormanlar yandı…Derler ya, göz göre göre.
Kızılçam ormanları, çamlar, meşeler, gürgenler, kayınlar, zeytinlikler…
Her yer çığlık çığlığa…
Çaresiz insanlar, can, mal ve hayvanlarını kurtarma mücadelesi.
Hayvan ve insan çığlıkları yürekleri yakıyor.
Vurdumduymaz bir yönetim ve kızgın ateş alevleri.
Orman kalmayıncaya kadar yandı.
VE ÇOK UZAK BİR YERLERDE…
Yağmurun delicesine yağdığı o uzak yerde, deli su, yatağına yapılan evleri yıkıp gidiyor.
Önüne gelen kalaslarla, hayvanlarla, insanlarla. Çağdışı insan yönetiminin doğa yasalarına karşı direndiği bu zavallılığın acı sonuçları. Cahilliğin sıradan kader kıldığı acı insan manzaraları. Birkaç gün sonra, sanki buffalo sürüsünün akılsızlığı ve vurdumduymazlığı ile yaşamlarına devam eden insan sürüsü.
Midem bulanıyor.
X X X
Günbegün insanların bilincinde oluşan yarının belirsizlik sorusu…
Yanıt üretemeyen, umudunu bu belirsizliğe gömen insanlar…
Hep bir şeye, birine tutunmaya çalışan insanların ellerinin ve gözlerinin bomboş kalması.
Varsıllığın tekelleşmesi, yoksunluk ve yoksulluğun hızla yayılıp büyümesi…
Yarın mı?
Kocaman, karanlık bir bilinmezlik…
Midem bulanıyor…
X X X
Çağımızda artık her türlü bilgiye ulaşmak insanın elinde.
Yeter ki merak etsin, arasın, sorsun soruştursun insan.
İnatla, dirençle, korkmadan…
Doğru bilginin ne olduğunu öğrenmek, merak etmek, sormakla başlar.
Günümüz insanı doğru bilgi edinmek ve doğru bilgi üretmek zorunluluğundadır.
Bu merak ve soru sorma sarmalından kaçıp, kolaycılığa dalıp, bilgi üretme ve arama sorumluluğunu başkasına, yöneticisine, din adamına bırakan bir insan, bilgisizliğin dibinde, cahilliğin yönetimine de rıza gösterir, boyun eğer..
Cahillin yönettiği cahil cühela sürüsü oluşuverir.
Cahil cühela sürüsü, cahillikle yönetildiğinin farkına bile varmaz.
MİDEM BULANIYOR.