Albert CAMUS, notlarında şöyle der:
“Bugün kimse konuşmuyor, çünkü dünyayı sürükleyen kör ve sağır güçler, örgütleri, haber vermeleri, yalvarıp yakarmaları dinleyeceğe benzemiyor. Şu son yıllarda gördüklerimiz bizde bir şeyi kırdı. Bu şey insan güveni! O güven ki, insanlığın dili. O dili konuştuk mu, bir başkasından insanca karşılık göreceğimize inandırdı bizi. İnsanlar arasında sürüp giden diyalog bitti mi?
Bu diyalog bitmez!
Bitirmeye uğraşan egemenler, oligarşi, diktatörlükler var ama insancıl diyalog bitmez!
İnsan, insanlık, toplumlar arası, devletlerarası diyaloğun bitmesi için uğraş verip duruyor.
Dünyanın gündemini ne yazık ki hâlâ savaşlar, çatışmalar, yoksulluk, açlık, ölüm, doğal felâketler, ekolojik dengesizlikler belirliyor. Dünyayı cehenneme çevirmenin telâşındalar güçlüler. Gün yok ki medya ve iletişim araçlarında ölümler, yıkımlar yer almasın. Dünyaya “Yeni bir dünya düzeni” vermeye kalkan ABD ve yandaşları koalisyonu, varlıklarını korumaya çalışan küçük devletler/halklara saldırıyorlar. Dünyanın tüm nimetlerini tekellerine alıp hoyratça kullanan varsıl/güçlüler ile sadece yaşamaya çalışan zavallı halklar…Dünyanın bu çarpık tablosunu yaratan ve sonra da olağan sayan, tanrının takdiri olarak sunan egemenler ve onların emrindeki dinsel öğretiler.
Bu acınası tablodan “aç”lık duyan, dünya halklarının bir avuç aydını, onların gösterdiği duyarlılık. Sağırlar diyaloğunu dillendirmeye çalışan aydınlar.
Onlar da olmasa!
