Her savaş zenginler doğurur.
Savaşın galipleri, acı, ölüm ve yıkımlar üstüne kurulan ganimetlere konarlar. Yokluğu yaratan da var olan tüm değerlerin, acımasız savaş baronları tarafından alınıp istiflenmesinin sonucudur. İnsanlık tarihinde her savaş, başka bir ülkenin insanlarının ürettiklerini, o toprağın zenginliğine göz koymak, yağma etmek isteğinin ürünüdür. Saldırı hep güçlü, varsıl bir ülkenin, güçsüz, emeği ile geçinen insanlara saldırısıdır savaş.
X X X
Hep bir bahane bulunur savaş için.
Hani kurdun, kuzuyu yeme eylemi gibi.
Kuzu, derenin üst tarafında suyunu içmektedir. Kurt, çok aşağıda bağırır:
“Suyumu kirlettin!”
Ve gider, kuzuyu yer.
Şimdiki bahaneler de hazırdır, savaş baronları için.
--Senin petrolün çok güzel!
--Sende nükleer bombalar var galiba.
--Kimyasal silahların varmış, öyle diyorlar.
--Ya benim ürettiğim makineleri alırsın, ya da…
--Denizler benim denizlerim, senin gemilerin ne arıyor bu denizlerde…
--Ürettiğin yiyeceği şu fiyata piyasaya süreceksin, sürmezsen…
--O mezhepten insanlar benim dostum, sen benim dostum olan insanlara nasıl yan bakarsın…
--Beni dinimden olana, benim dilimi konuşana, benim bayrağım olan yere saygı, sevgi göstereceksin, yoksa…
X X X
Savaş baronları, gözlerini şimdi Ortadoğu’ya dikti. Petrol denen enerji zenginliğinin bol olduğu, akıl ve bilimin olmadığı, çağdışı zavallı İslâm ülkelerinin mezhepsel savaşlarla birbirine düşürüldüğü, büyük, denetimsiz bir sömürü bölgesi. Savaş baronları, ABD, AB ülkeleri Rusya, Çin emperyalistleri, birbirlerine dokunmadan, çıkarlarını çok ince ilişkilerle, oyunlarla sürdürerek, halkların emek, ürün ve tüm zenginliklerini ülkelerine taşıyorlar. Başkaldıranları, silaha sarılanları da terörist ilan ederek yok ediyorlar.
Baronlar, evlerinin önünde patlayan bombalardan çok korktular, şaşırdılar. Ya savaş onların evlerinin avlusuna sıçrarsa, ya otellerinde, ya eğlence yerlerinde bombalar patlarsa…
Hani o her gün, her saat Ortadoğu’da patlattıkları bombalardan birkaçı evlerine düşerse?
NE OLUR?