"Körler körlere yol gösteremez" der, bilge.
Cehaletin körleştirdiği insanların, yol göstericisi yine cehaletin körleştirdiği insanla olursa, ne olur?
Karanlık hep aydınlık gibi görülür.
X X X
Düşünce zenginliği, bilgi ve deneyim sahibi olan insanların gösterebileceği yollar, insanı çağdaşlığa, mutluluğa, refaha, rahat bir yaşama götürür. Bu yaşamı da özgürlük süsler. Gözleri bilgiye kapalı insanları izleyenler, er ya da geç karanlığa düşerler. Orada korku ve mutsuzluk vardır ancak.
X X X
Özgürlük hep istenir ve yaşatılır.
Ya korku?
X X X
Bir Latin sözü şöyle der: "Tanrım, ülkemi açlıktan, düşmandan ve yalandan koru."
Böyle bir sözü/duayı duyabilecek ne kadar az insan var, ülkemizde.
X X X
Güzel bir Çin deyişini bilirsiniz.
"Gelecek yılı düşünüyorsan buğday ek. Gelecek on yılı düşünüyorsan ağaç dik. Gelecek yüzyılı düşünüyorsan insanı eğit."
Ne yazık ki, biz, insanımızı eğitemedik. Şimdilerde yüzyıl acı çekeceğimiz tohumları ektik. Özgür ve bilimsel eğitimin yerine dinsel eğitim-öğretimi hâkim kıldık.
X X X
Yine güzel, anlamlı bir Çin deyişi ile yazımı bitireyim:
"Balık verirsen halka
Bir gün doyar karnı
Balık tutmasını öğretirsen halka
Her gün doyar karnı."
Cahil, üretimsiz ve muhtaç bırakılan bir halkın duyguları popülizm (halk dalkavukluğu) ile kandırılarak sömürülürse ve iktidar bu çıkarcı sistem ile sürdürülürse...
Körler, körlere ne zamana kadar yol gösterecek?