Dananın önünde kaçamayanlar,
Balkon sefasından sultan oldular,
On dönüm tarlayı biçemeyenler
Şehirde yatmaktan bostan oldular
Çarığı bırakıp lastiği gören,
Kerpiçten duvarı ip gibi ören,
Kuyruklu eşeği jip gibi süren,
Köyünden geçince kaptan oldular.
Bakır tasta bir su içemeyenler
Köyün havasından geçemeyenler
Parayla pulu hiç seçemeyenler
Şehre inince hep patron oldular.
Evini sıvatıp çürük kolonlar,
Evler yıkılınca saç baş yolanlar,
Avradı donatıp, gelin alanlar,
Şehir'i göçünce şeytan oldular.
Hakça yok bir verip yedi aldılar
Şehrin batağına hemen daldılar,
Geçim derdiyle baş başa kaldılar,
Yoksullar sehirde destan oldular
Kaş yapayım, derken göz çıkardılar
Kendi gözlerine çöp tikardilar
Sefil yaşamaktan bikardılar,
Hazin sonları hep bühtan oldular
26.03.2025 Aşık Sefil Selimi (Ömer Kılıç)