Adı narçiçeği ki suçu patlamak
Birdenbire güneşe haykırmak
Ve güneş diliyle kıpkızıl çoğalmak
Karanlıkta bir el koparır dalından
Adı kayıptır artık
Daha meyveye bile durmadan.
X X X
Ben ki yaşamı toprak bilmişim
Nice tohumlar ekmiştim bunca yıl
Geç anladım
Aşkın tohumu sensiz ekilmezmiş.
X X X
Bir ses dolaşıyor her yerde, her an
Bir ses
Bir ses ki yaşamın tümüne özdeş
Sağırların kulaklarına fırtınadır
Körlerin gözlerinde güneş.
X X X
Dikersin gözlerini masmavi yarınlara
İnsanlığın insanca yaşamını özlersin
Ve söylenirsin kendi kendine
Çağının tanığı her şair gibi sen de
Ne açlık, ne zulüm, ne kan
Ancak biz kazandığımız zaman
Ve bütün insanlık insanca yaşadığı zaman.
X X X
Adın çoktan çocuğa çıkmış oysa
Çoktan anlaşılmaz olmuşsun
Şu güzel ömrün tam ortasında
Kuşları sora sora düşen yapraklarda
Ey çılgın, kanadı kırık her kuşa
Kanat olmaktan yorulmuşsun.
X X X
BULUTLARI ÇARPIŞA ÇARPIŞA YORGUN
BİR GÖKYÜZÜDÜR ARTIK
GÜLÜŞÜN.
(X) Şiir defteri-Adnan YÜCEL