Sorma geçen yılları, anlatacak var mı ki?
Yıllanmış hâtıralar çıkıp gelecek sanki...
Dile gelip anlatsa o kaldırım taşları,
Her adımda yazılan o izler kalmış mı ki...
Yağmurlara karışmış dökülen gözyaşları,
Boşuna mı ağarttık biz bu siyah saçları?
Biz değil miyiz unutan geçtiğimiz yolları,
Artık yanmıyor gibi o sokak lâmbaları...
Postacılar çalmıyor gülerek kapımızı,
Kimse hatırlamıyor pembe renkli zarfları...
Ağaçlara isimler yazılmaz oldu artık,
Biz ömür defterini hiç yazmadan kapattık...
Şimdi avunmak kaldı bize hâtıralarla,
Sazlar darıldı bize, sarıldık şarkılara...
Maziyi aydınlatır şimdi sokak lâmbası,
Bugün dinlediğimiz bir öykünün şarkısı...
Kimse dönüp bakmasın kitabın kapağına,
Ön yüzünde herkesin tek tek ismi yazılı...
Hiç bitmeyecek sandık saçlarda ki siyahı,
Bir ömrü saklıyorlar saçların her beyazı...
AHMET BATU 28 Mart 2024