Tutunacak ne dal kaldı ne de el,
Annem yok acılar içinde kaldım
Sarılacak ne eş kaldı ne de bel
Gerçekçi olmayan hayale daldım,
Bayramın yokluğu yüzünde saklı,
Somurtkan haliyle gezenler haklı,
Terki diyar etmiş sakalı akli,
Gitmişler beyhude çok kapı çaldım
Hani nerde büyüklerim ara bul,
Kalmamış eli öpülecek bir kul,
Eski bayramlarda çok giyilen çul,
Aradım ancak anılarda buldum
Acılarla yaşarım sen ki mutlu ol,
Sanma ki bir daha kavuşur bu kol,
Yürünecek ne çöl kaldı ne de yol,
Takati kesilmiş aciz bir kuldum.
Eski bayramlar yok millet perişan,
Kalmadı hayırda varla yarışan,
Giyimde Kuşamda yoktur karışan,
Milletin perişan haline güldüm.
Ne olur Selimi artık üzmeyin,
Arkasından yalan laflar düzmeyin,
Selamı sabahı ondan kesmeyin,
Kesilirse işte ben o zaman öldüm..
29.03.2025 Aşık Sefil Selimi (Ömer Kılıç)