Bir şeyin bozulmaması, kokmaması için tuz kullanılır.
Bir toplumda, o toplumun yönetiminde, bozulma, çürüme, ahlaksal çöküntü, yolsuzluk, hırsızlık, korku bana neciliği varsa, tüm bu toplumsal yıkım alametlerini engelleyecek, durduracak, toplumu ve devleti sağlıklı bir yapıya kavuşturacak, bir toplum yüceliği ve devlet anlayışı olmalıdır. Bu tuzdur. Devlet ve yönetim anlayışının görevi tuz olmaktır. Eğer devlet ve yönetim erki, bu bozulma, çürüme ve ahlaksal yıkımdan etkilenmişse, bozulma ve çürümenin nedeni bizzat o devlet ve yönetim erki ise, o toplum ve devlette tuz da kokmuş demektir.
Vay o toplumun haline, geleceğine.
Çürüme ve bozulma toplumun iliklerine kadar işler, engellenemez.
Bu durumda yapılacak ilk ve biricik iş, bozulmuş ve kokmuş olan bu devlet yapısından ve yönetim erkinden toplumu kurtarmaktır. Bu kutsal görev de o toplumun aydınlarına, yürekli insanlarına ve tüm halkına düşmektedir.
Seçim, bu görev anlayışının bir ilk adımıdır.
X X X
Bir yöneticinin en büyük düşmanı kendi beceriksizliğidir.
Bir küçük kentin can alıcı sorunları ve ekonomik girdilerinin görmezden gelerek, kentin sınırlı bütçesini öncelikli ve verimli işlere yatırmazsan, kent insanını sarmalayan yoksulluk ve işsizlik tırmanırken, sen bunları görmezsen gelir-gününü gün edersen, o toplumda terör, korku, ikiyüzlülük, iflas, hırsızlık, namussuzluk alır başını gider.
Her kötü eylem olağan hale gelir.
Erkin gücü biter, herkes kral olmaya kalkar.
Tuz kokmuştur.
X X X
Ancak bir DEĞİŞİM toplumsal ahlak çöküntüsünü durdurabilir. Yeni değerler yaratarak, toplumun sağlıklı yönetimine dönüşmesine aracı olabilir.
Çünkü tuzun kokması o yöneticiye de onulmaz zarar verebilir.
“Görünen köy kılavuz istemez” atasözümüze uygun olarak, bozulma ve çürümenin tehlikeli boyutunu gören, kavrayan, anlayan, yaşayan her sorumlu-bilinçli insan bu DEĞİŞİM arzusunun, yürek, aydınlık, umut dolu gelecek doğuracağının farkındadır, bilmiyorum.
Tuz koktu.
Yeni bir tuza, yeni toplumsal bir düzene, yeni bir idareye, yeni bir yöneticiye. Değişim için.
