Aforizmalar
RECAİ ÇEVİK
Dalgalar soruyor:
“Saçın dağınık, nereye gidiyorsun böyle, üstat?”
“POYRAZIN götürdüğü yere?”
X X X
Tanrıya inanan insan olmak kolay, asıl zor olan tanrının inandığı insan olmak…
X X X
Vicdan,
insanın içindeki tanrının arkadaşıdır.
X X X
Hiç okumuyor.
Ne bir kitap,
Ne bir gazete,
Ne bir dergi…
Ama hayret, her şeyi biliyor haspa!
X X X
Tarihi okumayanlar, bilmeyenler,
ondan ders çıkaramazlar.
Tarihten ders almayanlar da hep acı çekerler sonunda.
X X X
Bir halk, kendi iradesinin farkına vardığında, hiçbir liderin gölgesine ihtiyaç duymaz.
Gölge küçülür, halk büyür.
X X X
Eleştiri,
bir toplumun nefes almasıdır.
Düşünce zenginliğidir.
Büyük ve güçlü toplum, eleştiri zengini toplumdur.
X X X
Aynı gökyüzüne, aynı toprağa bakan insanların birbirine düşman olması, nasıl bir duygu kırılması…
X X “X
Ağlayanı sevmem.
Ağlatan şeyin ve ağlatanın tepsine bineceksin.
X X X
Varsıla ve güçlüye el açana acımam.
Kızarım.
Hakkı olanı alan insanı severim.
Yanındayım.
X X X
Sessiz kalmak ezilmektir.
X X X
“Bir elin nesi var, iki elin sesi var” demiş atalarımız.
Sen, binlerce elsin,
ne olduğunu, gücünü bil.
X X X
Ben, en tehlikeli bir şey üretiyorum.
DÜŞÜNCE.
Engellenemeyen, önünde durulamayan devrimci güç.