Babamdan:
- Oku, öğren, yaşlıları dinle.
Birinden bir şey öğrenirsin.
X X X
- Tarih oku.
Nereden gelir, nereye gideriz?
İnsanların yolculuğunu öğren.
X X X
- Bahçeyi, tarlayı, toprağı sev.
Toprak bize, biz toprağa bakarız.
Sen, okumak istersen oku.
Seni okuturum.
Sülalemizde hiç okuyan olmadı.
X X X
-Sende çok varsa, olmayana da ver.
Sevindirirken sevilirsin.
X X X
-Sakın kimseyi yargılama.
Sen kendine bak.
Sen neysen, karşındaki de odur.
X X X
- Her şeyi bildiğini sanma.
Hiç kimse, her şeyi bilemez.
İnsanları dinle.
Bak, şu ağaçları da dinle.
Sev onları, konuş onlarla. Sana güzel meyveler versinler.
X X X
-Çalışan insan, kötülük bilmez.
BABAMIN OKUMA YAZMASI YOKTU.
AKLI VE BİLİNCİ VARDI.
X X X
Annemden:
- Paranın kıymetini bil.
Bak, nasıl kazanıyoruz.
Ne emekle kazanıyoruz.
Bak babana.
Ellerine bak.
X X X
-Kimseden para isteme sakın.
Eğer alırsan, senden çok daha fazlasını isterler.
-Komşu kadınlara, komşu kızlarına kem gözle bakmayasın.
Çok ayıp, çok günah!
X X X
- Kimsenin hakkını yeme.
Hakkını da yedirme.
-Utanacağın ve bizi utandıracak bir şey yapmayasın.
Çok günah!
X X X
-Sakın çalma.
Beddua alma.
X X X
-Herkesi, her şeyi sev.
-Allah nasıl yarattıysa her şey, herkes öyledir.
X X X
ANNEMİN OKUMA YAZMASI YOKTU.
ARA SIRA KUR’AN OKURDU.
BİR DE GÜZEL OKURDU Kİ.
SESİ DE BİR GÜZELDİ Kİ.
KOMŞULAR VE TÜM DOĞA, SESSİZCE ANNEMİ DİNLERDİ.