Balıkçı denize vurgundur.
Ah, o deniz havası.
Balıkçı, denizle konuşur. Denizi koklar, denizle oynaşır, denizi kutsalı bilir. Balıkçı, vurgunu yemiştir bir kere. O artık denizden kopamaz. Denizle yatar, denizle kalkar.
X X X
Balıkçı, denizin oynaşıdır. Denizin huyunu, suyunu, havasını, türkülerini, derdini en iyi balıkçı bilir. Balıkçının rotasını denizle rüzgârın muhabbeti belirler.
Denizin buyruğu şaşmazdır. Ya uyarsın ya da dalgayı yersin.
X X X
Balıkçı, ustalığını kendinden bilir, livarda balıklar oynadıkça…Oysa bilmez ki o bereketi ona veren deniz ustasıdır.
Hayat bilgisi dersinde, deniz, bilmesi gerekenleri öğretir balıkçıya, hem de acı pratiklerle. Rüzgârla denizin arkadaşlığını, yoldaşlığını bilmeyen balıkçı olur mu?
X X X
Balıkçının pusulası kavidir. Bu pusulanın üç göstergesi vardır. Deniz, hava ve teknesi. Hafif poyrazda oynaşan teknesi sağlamsa, deniz de balıkçının bereket duasını duyarsa, değme balıkçının keyfine! Ağında oynaşan balıklar, dudaklarında bir deniz türküsü…